Çiya zegt nee tegen discriminatie via muziek
De dertienjarige Çiya woont met zijn familie in een verlaten fabriek in de wijk Atahweeta in Beiroet, de hoofdstad van Libanon. Het is een arme wijk waar regelmatig gewelddadige incidenten plaats vinden tussen en tegen de grote hoeveelheid vluchtelingen die hier voornamelijk wonen.
Çiya en zijn familie zijn Koerdische vluchtelingen uit Syrië. Als vluchtelingen hebben ze met veel beperkingen te maken, bijvoorbeeld met het soort werk dat ze mogen doen. De meeste banen die voor vluchtelingen beschikbaar zijn betalen lonen die niet in het levensonderhoud van een heel gezin kan voorzien. Voor Çiya was er geen andere keus dan te gaan werken bij een plaatselijk autocarrosseriebedrijf, zodat hij zijn familie kon helpen om te overleven. Hij maakte lange dagen en kwam elke dag uitgeput thuis, waardoor hij geen tijd of energie had om met zijn vriendjes te spelen. Çiya begon zijn leven doelloos te vinden, voelde zich misplaatst en worstelde met zijn identiteit.
Right To Play nodigde Çiya uit om deel te nemen aan het bijzondere Music for Development project. Toen hij begon was hij aan het herstellen van een motorongeluk waarbij een van zijn benen ernstig gewond was geraakt. Hij kon nauwelijks lopen, maar zijn moeder droeg hem op haar rug naar elke sessie zodat hij toch kon meedoen. Door verschillende soorten muziek te spelen, leerde Çiya voorzichtig zijn emoties te voelen en ook te uiten. Ook leerde hij samenwerken met de andere deelnemers en bouwde hij weer zelfvertrouwen op.
Right To Play creëert voor kinderen als Çiya een veilige plek waar muziek spelen centraal staat en wordt ingezet als middel om bepaalde angsten het hoofd te bieden. Kinderen kunnen hun ei kwijt in zelfgemaakte composities en verwerken onderwerpen als discriminatie tegen vluchtelingen of andere moeilijke issues in hun nummers.
In augustus 2019 traden Çiya en meer dan 300 vluchtelingen en kwetsbare kinderen met een Libanese, Palestijnse of Syrische achtergrond op in een openbaar concert, begeleid door de beroemde cellist Yo-Yo Ma en zijn Silk Road Orchestra. De liedjes die ze speelden waren geschreven door de kinderen en gingen over beladen onderwerpen als discriminatie en racisme waarbij ze hun stem gebruikten om positieve verandering in hun gemeenschap te promoten. Ontdek meer
“VIA DIT PROGRAMMA HEB IK GELEERD OVER MIJN GEVOELENS TE COMMUNICEREN. OOK LEERDE IK NAAR ANDEREN TE LUISTEREN EN HUN STANDPUNT TE RESPECTEREN. IK BOUWDE ZELFVERTROUWEN OP EN BEN VASTBERADEN OM MIJN LEVENSDOELEN TE BEREIKEN. " - ÇIYA
