HOE DZIDZORNU GESCHIEDENIS SCHREEF
Dzidzornu schreef geschiedenis door de eerste vrouwelijke voorzitter te worden van een groep klassenoudsten op haar school. Voorzitters zijn bijna altijd jongens. Maar de 18-jarige Dzidzornu stelde zich kandidaat en won! Nu inspireert ze andere vrouwelijke leerlingen om ook leiders te worden.
Het is half zeven op een regenachtige maandagochtend en de 18-jarige Dzidzornu staat op het schoolplein met een groep om haar heen. Haar stem is kalm en assertief terwijl ze de groep toespreekt. "Als wij als klassenoudsten het goede voorbeeld geven aan onze medeleerlingen en hen met respect behandelen, zullen zij ons ook met respect behandelen." zegt ze.
Ze herinnert de groep aan hun verantwoordelijkheden en neemt de dag met hen door. Dit is haar routine sinds de leerlingen haar tot eerste vrouwelijke voorzitter van de klassenoudsten op haar school verkozen. Klassenoudsten zijn door hun klasgenoten gekozen op basis van hun prestaties in de klas en hun toekomstplannen voor de school. Ze zijn de verbinding tussen de leerlingen en de schoolleiding en zorgen ervoor dat hun school netjes en veilig is.
Een paar jaar geleden kon Dzidzornu zich moeilijk voorstellen dat ze voor een groep zou durven spreken. Ze was verlegen en vond het moeilijk om vrienden te maken en haar mond open te doen in de klas. Ze had nooit bedacht dat zij een leidster zou kunnen zijn. Maar dat veranderde toen ze lid werd van de Junior Leadership Club van haar school.
"Ik ben blij met mijn nieuwe positie omdat ik er voor alle leerlingen ben; meisjes en jongens." - Dzidzornu, 18
HET VERHAAL VAN DZIDZORNU
Dzidzornu werd in 2021 lid van de Junior Leadership Club van haar school op uitnodiging van haar leraar. De Junior Leadership Club, georganiseerd door Right To Play-getrainde leerkrachten, is een plek waar leerlingen leiderschapsvaardigheden ontwikkelen en leren over onderwerpen als kinderrechten, kinderbescherming en gendergelijkheid. Door middel van sport en spelen leren leerlingen om hun stem te laten horen, en vaardigheden zoals verbondenheid, zelfvertrouwen en empowerment.
Dzidzornu vond de club geweldig. Ze kon zichzelf zijn en leerde leidinggeven. Al snel leerde ze om voor een groep te spreken, beter samen te werken en problemen op te lossen. Nog geen jaar later besloot ze zich kandidaat te stellen voor de functie van klassenoudste. En tot haar verrassing won ze!
DE VOLGENDE STAP: VOORZITTER
Niet veel later nam ze de stap om zich kandidaat te stellen voor de functie van voorzitter. Ze wist dat het een gok was: de school had nog nooit een vrouwelijke voorzitter gehad. Maar ze wilde graag een actievere rol hebben op school. "Mijn vrienden van de Junior Leadership Club moedigden me aan omdat ze vonden dat ik een goede leider ben en andere leerlingen kan inspireren," zegt ze.
Campagne voeren voor de positie van voorzitter was niet makkelijk. Dzidzornu was geen bekende of populaire leerling. De steun van haar vrienden en haar moeder hielp. Ze vertelt: "De training die ik kreeg van de Junior Leadership Club hielp me te geloven in mijn leiderschapscapaciteiten. Hier leerde ik de problemen van leerlingen te verwoorden en de oplossingen die ik ervoor had."
EERSTE VROUWELIJKE VOORZITTER
Op de verkiezingsdag stemde meer dan de helft van de studenten op Dzidzornu. Ze versloeg de vijf mannelijke kandidaten en werd de eerste vrouwelijke voorzitter.
"Ik had niet verwacht dat ik dit zou winnen, omdat ik het tegen vijf jongens moest opnemen." - Dzidzornu, 18
Als voorzitter geeft Dzidzornu leiding aan een team van acht klassenoudsten. Ze moedigt ze aan om hun successen en uitdagingen te delen en te bespreken hoe ze de school samen beter kunnen maken. De functie van voorzitter moet ze combineren met haar eigen studie. "Ik woon ver van mijn school, dus ik sta elke dag rond 4 uur op om te bidden, te studeren, mijn huishoudelijke taken te doen en dan anderhalf uur lang naar school te lopen," zegt ze. Ze is vroeger op school dan de anderen, zodat ze nog tijd heeft om zich voor te bereiden op haar les.
"Toen ik begon als voorzitter, dachten veel leerlingen dat ik geen leiding kon geven zoals de jongens dat deden," zegt ze. Sommige leerlingen hadden geen respect voor Dzidzornu omdat ze een meisje is. Maar ze liet zich niet tegenhouden door deze uitdagingen. En het duurde niet lang voordat haar medeleerlingen haar leiderschap opmerkten en naar haar opkeken.
"Veel meisjes willen zich nu kandidaat stellen voor de positie van voorzitter." – Dzidzornu, 18
Dzidzornu's inzet en visie heeft de relatie tussen klassenoudsten en leerlingen verbeterd. In alles wat ze doet, probeert ze het goede voorbeeld te geven. "Ik heb de klassenoudsten getraind in onderwerpen als zelfdiscipline en respectvol omgaan met leerlingen. Wat ik heb geleerd tijdens de training, heb ik doorgegeven. Sommige meisjes zeggen nu dat ze zoals mij willen zijn. Ik ben zo trots op deze verandering. Dat is mijn grootste prestatie."
